Interview Hendrik Franken

Hendrik, wat is het belangrijkste in jouw manier van werken?

“Dingen vanuit een ander perspectief kunnen bekijken. Ik probeer me altijd in te leven in de situatie van een ander. Hoe zou hij of zij de wereld zien? Wat zou die voelen of denken? Dat geeft nieuwe inzichten en ideeën. Dat heeft veel te maken met het mensen naar de zin willen maken en tegelijk zit er een krachtige kant in, want als Vermaat zetten wij juist die vaardigheid in om succesvol te zijn.”

Wat is de kern van creativiteit?

“Creativiteit heeft zoveel facetten, er is niet één soort creativiteit. De prachtige animatie hieronder laat zien hoe creativiteit, en daarmee innovatie, ontstaat. Daar zie je goed dat het draait om het eerste buikgevoel. Intuïtie is het allerbelangrijkste. Dat is vaak de eerste aanwijzing die je krijgt. Dat betekent niet dat je die blindelings moet volgen maar je moet dat in ieder geval niet negeren.”

Hoe kun je het laten groeien?

"Iedereen is creatief. Die creativiteit komt tot leven in interactie met anderen. Door te brainstormen, te sparren of feedback te vragen kun je je ideeën aanscherpen en verrijken. Creativiteit is in die zin geen wedstrijd, maar een samenwerking. Het is niet belangrijk wie de beste is, maar hoe je het beste uit elkaar haalt. Door jezelf uit te dagen om buiten je comfortzone te stappen, door nieuwe dingen te proberen en andere perspectieven te verkennen, train je je creatieve spieren."

Is de Maatwerkmakers zo'n plek?

“Ik zie de Maatwerkmakers als plek waar je je creativiteit kan uiten en ontwikkelen. Je kunt er samenwerken met andere Maatwerkmakers die net zo gepassioneerd zijn als jij. Je kan er je eigen stijl en ideeën laten zien, maar ook leren van anderen. Je hoeft je niet te houden aan vaste regels of structuren. Je kan juist experimenteren en innoveren. Je kan er meer bereiken dan je denkt.”

Waar komt die manier van kijken en denken vandaan?

“Een creatieve kijk komt voort uit een combinatie van aanleg, opvoeding, opleiding en ervaringen. Ik heb altijd een creatieve geest gehad. Mijn familie bestaat uit ondernemers, bouwers, meubelmakers. Ik heb dat ook. Ik ben geen beheerder, ik ben een maker. Als kind droomde ik ervan om architect te worden. De hotelschool heeft me een internationale en vrije blik gegeven door de mensen die ik heb ontmoet en de plaatsen die ik heb gezien. Ik ben niet beperkt door mijn eigen omgeving of cultuur.”

Bij Vermaat kon je dat verder ontwikkelen?

“Ja, ik heb veel ruimte gekregen om te doen wat ik dacht dat goed was. Ik heb altijd voor ondernemers gewerkt, mensen die eigenaar waren van hun bedrijf. Dat waren mannen die op zoek waren naar mensen die zich onderscheidden van de rest. Op de hotelschool heb ik ook geleerd: ga maar doen. Beter achteraf sorry zeggen dan vooraf om toestemming vragen.”

Vertrouwen op intuïtie krijgen veel mensen niet zomaar mee in de opvoeding. Is het te ontwikkelen?

“Klinkt misschien wat zweverig maar het heeft te maken met hoe vrij je je voelt. Wil je openstaan voor andere mogelijkheden dan wat je kent als jouw manier van denken, dan moet je een bepaalde sociale vaardigheid hebben. Daarmee creëer je ruimte in je hoofd. Ik probeer mensen tegenwoordig zelf te laten ontdekken wat het doel is waar iemand naartoe wil. Het allerbelangrijkste is dan die vrije blik. Ik vind dat overigens niet altijd eenvoudig. Het is veel makkelijker om te zeggen: we gaan die kant op en volg me maar. Nu is het eigenlijk: er zijn wel grenzen, maar wat daarbinnen moet gebeuren dat laat ik aan jou over. Er zijn mensen die daar onzeker van worden, omdat ze toch wat meer richting nodig hebben. En het laat de talenten van de toekomst zien. Mensen die denken: nu mag ik laten zien wat ik kan. Die hebben we allebei nodig.”

Balanceren tussen vrijheid geven en grenzen stellen is niet altijd eenvoudig.

“Soms is het een kwestie van op mijn handen zitten en het laten gebeuren. Accepteren dat het nooit zo wordt zoals ik het zelf bedacht zou hebben. Maar dat is ook niet de insteek. Laat ik het zo zeggen: als ik vroeger onder het Rijksmuseum doorfietste en het restaurant zag, dan was ik zo trots als een pauw. Als ik nu zie wat het team van RIJKS met elkaar creëert, dan word ik daar trotser van dan toen onder het Rijksmuseum doorfietsen. Ik vind het een voorrecht om RIJKS voor de tweede keer te mogen realiseren. Het is nu veel meer een collectieve prestatie van de mensen die er werken en koken en het vermarkten. Het zo te zien voortleven in mensen, daar heb ik de meeste voldoening van.”

Wat drijft jou daarbij?

“Mensen helpen, op het goede spoor zetten. Dat doe ik door de hele organisatie. Ik kan me heel goed voorstellen dat mensen me soms tot op het bot irritant vinden. Dat komt doordat ik ze probeer te laten zien wat onze stijl als Vermaat is. Willen wij tot in lengte van dagen onderscheidend zijn, dan gaat het over: waarom doen we het, en hoe doen we het? En niet: waar zijn we allemaal goed in. Ik geloof dat er in de wereld van eten en drinken nog heel veel te winnen valt. Zolang ik hier rondloop, probeer ik mensen te laten zien dat we als Vermaat alleen maar kunnen doen wat we doen als we alle perspectieven gebruiken. Als we het samen doen.”